Heel veel dank!

Beste vrienden en vriendinnen,

Hadden we op 1 december een ‘normale’ promotieplechtigheid gehad, dan had ik alle aanwezigen tijdens de receptie nog wat persoonlijke woorden van dank kunnen toedichten. Aan mijn promotor, professor Albert Clement, voor zijn vertrouwen in mijn plan dat slechts met ‘ein Trostwort’ begon, aan de voorzitter van de plechtigheid, professor Henk Tieleman, die mijn afstuderen in 2006 al begeleidde, aan de commissieleden die mijn proefschrift nauwkeurig hebben bestudeerd en mij daarover gedegen aan de tand voelden. En natuurlijk aan alle genodigde vrienden voor hun onmisbare steun tijdens de jaren van onderzoek, voor de aanmoedigingen op weg naar de afronding, voor de aanwezigheid in de zaal. Maar het is 2020 en dus ging het anders…..

En dus …. werd mijn promotie een intieme plechtigheid met twee hoogleraren, twee paranimfen en twee gasten persoonlijk aanwezig in de bijzondere Senaatszaal van de Universiteit Utrecht. De commissie waarvoor ik mijn proefschrift mocht verdedigen, toevalligerwijs heet zo’n commissie ‘de corona’, mocht vanwege die andere corona niet aanwezig zijn. Maar wat een zegen dat we over zoveel online technieken beschikken, dat hun vragen en mijn antwoorden over de wereld uitgewisseld konden worden. En bovendien prijs ik mij gelukkig, dat het juist door deze technische maatregelen voor zovelen van mijn familie, vrienden, en geïnteresseerden nu ook mogelijk was mee te kijken, eveneens over de hele wereld.

En dus …. zit ik hier tussen een zee van bloemen, kaarten, en puilt mijn mailbox uit van lieve felicitaties! Op mijn sociale media-accounts ben ik overspoeld met felicitaties. Wat een warm onthaal! Heel veel dank aan jullie allen!
Mijn lieve paranimfen Diederiek van Loo en Ellen van der Sar hebben zelfs nog een speciale actie ondernomen waar veel vrienden aan hebben bijdragen en waardoor ik, met anderen samen, kan gaan genieten van live muziek, zodra dat weer mogelijk is. Bovendien belangrijk omdat we zo de cultuursector ook weer een beetje kunnen helpen. Wat een prachtig cadeau! Ik dank deze gevers graag binnenkort nog persoonlijk, en natuurlijk iedereen, die op welke manier dan ook deze dag onvergetelijk heeft helpen maken.

En nu …. geen zwart gat om in te vallen! Wie mij langer kent, weet wat de rode draad in mijn carrière is: kennis vergaren, om die daarna weer te delen. Als er één onderwerp is dat zich daarvoor leent, is het wel mijn onderzoek naar Troost bij Luther en Bach. De eerste uitnodigingen voor artikelen en presentaties liggen er al, maar ik ben ook bezig met een breder plan om ervoor te zorgen dat het herdenkingsjaar 2024/2025 met 500 jaar Lutherliederen en 300 jaar koraalcantates van Bach niet ongemerkt voorbij zal gaan.

Ik wens je voor nu een troostrijke adventstijd en bedank je nogmaals hartelijk voor de geweldige gelukwensen!

Hartelijke groet,
Lydia